marshila...dream n destiny

marshila...dream n destiny
juz me..aku bahagia begini..camni la aku...org yg kenal aku,aku consider kamu memang tau perangai aku...coz aku ni kadang2 tak ramai yg paham...tah aku pun tak paham...tapi aku ok je cemane2 pun...sumtime org cakap aku jiwang, tapi aku rase cam aku ni garang je..kalau org cakap aku ni seyes, kadang2 aku rase cam aku ni takde prasaan pn..tapi tak kesahla ape pn yg kamu judge aku...asal kamu kenal aku...kamu tahu siape aku...aku biase2 je..suke wat hal sendiri... but @ da same time suke melepak ngan kawan2 aku gak...kadang pun aku bising2 huha-huha jgk...tak tau la nak describe camne...flexible?? so-so la... What I know....I am what I am...I can't be somebody else...I am Marshila Mahput...) cheerish every single moment in ur life cuz hidup ni skali je...

Monday, January 7, 2008

First step time aku bgelar mahasiswi dulu…penuh seribu 1 macam kisah…UiTM Segamat..ditukar nama jadi UiTM Johor..)
Dari sini aku belajar macam-macam..kenal kawan-kawan..
Masa orientation sebilik dgn Zura, Uyya, Elly…kebetulan masa tu, Zura terjumpa schoolmate die..dari situ aku kenal Roszie…
Kalau org lain 1 bilik share 4 org, kitorang awal2 lg dah nak besar kepale..
1 bilik kitorg wat jadi 5 org..keh3..
1st sem, aku join Kesatria Negara. 1st meeting..aku kenal dgn sorg budak Tepeng…yg tengah sebok mencari partner nak g klas esok2..she found me & I found her. Faridatul Akmal…aku kawan dgn dia sampai sekarang…
Bercakap balik pasal 5 sekawan yg gile2 td…uyya skg dah keje..
aku, zura, elly ngan uyya amik Diploma in Banking. Roszie Biz’Studies..
We’ve never been in the same class..
Aku ngan Zura, sebelah bilik je…bile dah Part6 baru la nak same class..)
Reason sebelum ni kitorang tak nak same class sebab takut sok kang kalau gaduh2..lgsung tak betegur……silly reason la…
tapi gadoh2 aku ngan zura tak kemane pun …gaduh pg…mlm kang tegor balik, dah ok
Tak yah nak pujuk2….(dan tak yah la nak terasa..”u know me, I know u” tu la prinsip kitorg kut)
Memory yg still fresh kat kepala aku sampai skrg nie…kitorg rajin wat surprise party untk member2…
Yela, nak balik KL jauh… member yg ade ni la yg leh ingat kt…
At least, there are people who still celebrate our birthday…
Selalunya, stiap kali nak sambut tu…tukang2 nak membuat sprise ni akan plan pkai baju same kaler…waa how sweet…
We used to be in black, white and red…)
Dah tua2 sok tak taula boleh ke tak plan mcmni lg…
Life in Segamat really thought me on how to be independent…
Study environment kat sane pun banyak membantu…
Bila stay kat hostel ni…rase nak belajar tu tak susah nak dtg…yela, bile tgk kwn tu stadi…je…automaticly dorang bole influence kt skali…in other words…healthy competition la tu…
For 4 sems aku stay kat level one…sempat la merasa jd direktor bahagian keceriaan…) tolong2 kasi ceria tang sini, ceria tang sana…
Asal tak sakit mata nak menengok…kira cantik la tu bg aku..) hehe bg aku la
Tak lama tu, nama aku naik untuk JPK (Jwtnkuasa Pwakilan Kolej)
Bzee ngan meeting..dgn nak blajar lg…kena pandai curi masa..
Someone told me that..bila kita bzee..itu akan buat kite lebih menghargai masa…so, bila ade je mase..ceh, poyo la ni nak blaja kan..)
Pindah la aku ke level three plak…letih turun naik tangga…tak kurus pun…
Dapat kenal roommate baru…Eija…kepala same je..huha2 jgk
Next to Ninie’s room…coursemate, housemate aku skg ni
Being apart of the college committee..dua skop keje aku yg paling beso is being the Emcee and Magazine Editor…
Tu la dua task yg aku rase…huu berat jgk tu..
Yang best, Eija sendiri offer diri die nak jd Asst.Editor..
Tugas lain, as the announcer for my college…(testing2..1,2,3….perhatian kpd bla..bla..bla….) penat…tapi tula pengalaman bharga pd aku…yg org lain tak rase, tapi aku rase..
Jd emcee tu aku cam ade lemah2 skit…(stage fright) I’m kinda a bit awkward when conducting a formal event…kalau bole nak pkai topeng je kat atas stage tu..
But then if the event is informal…ok pulak..) haeeii..kecoh laa..
Being magazine editor…
I’ve learn a lot…organize the commitee, communicate dgn anak buah, dgn publisher, dgn pihak atasan, dgn sponsor…..huwa…macam2 hal aku kena face. With all da procedure, finance lg… kalau design kena reject pun satu hal jugak….
Hmm…at last, dpat pun publish…
Tu baru sikit je cerita kat Johor..skrangdah further Shah Alam
Well…tu je la pahit manis memory aku kat tpt orang…mmg aku akan ingat sampai bile2.
Yang paling best…aku kenal erti kawan & respect..DaRi Sini segaLanyA munGkin..)
Uhibbuki fillah abadan abada………